Ik voel me weer een volwaardige collega

Déborah Zwakke

Als Déborah een oudere patiënt overeind helpt blesseert ze haar pols. De blessure leidt ertoe dat Déborah uiteindelijk niet meer in staat is om haar beroep uit te oefenen. Dat is een bittere pil na 20 jaar trouwe dienst. Déborah heeft bij aanvang van het tweede spoor traject weinig vertrouwen in de toekomst. Gelukkig lukt het haar om de knop om te zetten met als resultaat een leuke nieuwe baan.

Naam: Déborah ZwakkeWat: Re-integratietrajectBij: Jacqueline DorhoutDuur: 9 maandenTraject: Spoor 2Gesproken: 28-10-2021

Kun je iets vertellen over jouw situatie vóór het traject?

Ik werkte al 20 jaar met passie als dialyseverpleegkundige in het ziekenhuis, toen ik mij blesseerde. Het was een bedrijfsongeval. Een oudere patiënt was verkeerd in zijn behandelstoel terecht gekomen. Hij kon niet op eigen kracht opstaan dus trok ik hem noodgedwongen aan zijn broekriem omhoog, om te voorkomen dat hij achterover zou vallen. Daarna had ik last van mijn pols. Ik dacht dat het wel over zou gaan maar de pijn bleef en mijn pols bleek flink beschadigd. Door de klachten kan ik niet meer als dialyseverpleegkundige werken. Binnen het ziekenhuis was helaas geen ander werk voor mij en zo kwam ik in het tweede spoor terecht. Dat maakte me verdrietig; ik had gehoopt tot mijn pensioen in het ziekenhuis te kunnen blijven maar besefte dat ik tekortschoot en nooit meer zou kunnen doen waar ik voor aangenomen was.

Wat heeft het traject bij Enroute jou gebracht? Hoe kijk je erop terug?

Ik kijk terug op een geweldige en leuke ervaring met Enroute. Met Jacqueline als coach heb ik het echt getroffen. Ze nam de tijd om te luisteren en had begrip voor mijn situatie. We hebben diep gegraven naar wat ik kon en wilde. Ze heeft me ook geholpen om een CV op te stellen waar ik trots op ben. Dat CV heeft geleid tot mooie gesprekken met werkgevers. Jacqueline had vertrouwen in mij en dat gaf mij de moed en energie om er 100% voor te gaan. Daardoor lukte het om de knop om te zetten en kritisch te kijken naar wat ik nog kon bijdragen en wat niet.

Waar sta je nu?

Ik ben Jacqueline zeer dankbaar. Door haar warme, professionele begeleiding heb ik op dit moment een leuke baan als praktijkondersteuner, dicht bij huis. Ik volg daarnaast een opleiding tot praktijkondersteuner. Het is druk maar het geeft een goed gevoel. Bij mijn nieuwe werkgever voel ik me weer een volwaardige collega.